skorupie oceanicznej
Encyklopedia PWN
magma
naturalny, gorący i ruchliwy stop tworzący się lokalnie i okresowo wskutek częściowego wytapiania skał w górnym płaszczu Ziemi lub w skorupie ziemskiej;
[gr.],
ryft
geol. wielka, obniżona wzdłuż uskoków strefa tektoniczna, rozwinięta w obrębie kontynentalnej lub oceanicznej skorupy ziemskiej.
[ang.],
Spokojny, Ocean, Pacyfik, Ocean Wielki,
największy i najgłębszy ocean na Ziemi, położony między Ameryką Północną, Ameryką Południową, Antarktydą Zachodnią, Australią i Azją.
akrecja
geol. rozrost litosfery wskutek powstawania jej nowych fragmentów w strefach ryftów; jedno z podstawowych pojęć teorii tektoniki płyt;
[łac. accretio ‘przyrastanie’],
geol. zderzenie kontynentów, mniejszych bloków kontynentalnych lub łuków wyspowych wskutek zbieżnego ruchu płyt litosfery.
